مدح و ولادت امام جواد ( محمد تقی) علیه‌السلام
ای دوست مـراد اهل‌بیت آمده است یک گـل ز نـژاد اهل‌بیت آمده است امـروز تــمــام سـائـلان مـی‌گـویـنـد مـیـلاد جـواد اهـل بـیـت آمـده است ******************** امشب که جواد قامت افـراشته است با جلـوۀ خود بذر سحـر کاشته است گر غرق به نور است زمین، شمس شموس گل‌بـوسه ز روی مـاه برداشته است ******************** درمـانـده‌ام از دوست فـرج می‌طلبم سرخـط سفـر به سوی حـج می‌طلبم من عیدی خود را شب مـیلاد جـواد از درگـه ثـامـن الحـجـج مـی‌طـلـبـم ******************** گـنـجـیـنه‌ای از جـود و سخا آوردند آئـیـنـه‌ای از صـدق و صـفـا آوردند با خـلـق جـواد اهـل‌بیت از فردوس یک دسـتـۀ گـل بـهـر رضـا آوردنـد |